هیچ کدام برایمان کرب و بلا نمی شود...

"بوی حجّة الوداع می آید!" نسیم با دلواپسی این جمله را در گوشش خواند و بوسه ای به عبایش داد و رفت. قافله سالار، قافیه را مدت ها پیش خوانده بود. زمانی پیش از خلق زمان! دست به زانو نواخت و بالا رفت . تمام خودش را به دشت بی آب و علف زیر پایش سپرد و بالا رفت. به بلندای ماهور رسید، جایی که سراشیبی های صحرا از همه طرف احاطه اش کرده بودند و تنها راه پرواز، گشودن بال های دعا در آسمان آفتابی عرفه بود.
قبل از این تمام بت های درونش را شکسته بود. چیزی جز صدا از وجودش نمانده بود. حتی از شوق فردا، "مسلم"ش را پیشاپیش قربان کرده بود. هر واژه اش بی تاب کربلا بود. دست هایش را که بلند کرد، جای علی در آنها خالی؛ که عاشقانه ی پدر را تکمیل کند... ادامه مطلب در کانون مهدویت دانشگاه فردوسی مشهد

کجایے آقا/ الا ای مسافر ،که مقصودمایی/کجایی کجایی

قسمتی ازمتن مداحی سیدمهدے  میرداماد در دعاے عرفه امروز قم که خیلی زیبا بود:

خزون دل من پر از عطر یاره                                      چه پاییز سبزی، شبیه بهاره
به تصنیف باد و به آهنگ بارون                           نم اشک لیلی ،غم عشق مجنون
الا ای مسافر ،که مقصودمایی                              کجایی کجایی، کجایی کجایے

به آه شقایق، به گلبرگ عاشق                           دم صبح شب بو ،به گلبرگ لاله
به پروانه هایی ،که آتش پرستند                      به آلاله هایی که در خون نشستند
به سنگ صبوری، که محراب داره                به چشمی که هر شب ،برا تو می باره
به بغض کشنده، تو بارون غربت                         به سرخی سیب و به اسرار تربت
الا ای مسافر، که مقصود مایی                             کجایی کجایی، کجایی کجایے

به درد غریبی، به سوز جدایی                             به اون کاروانی که شد کربلایی
به اشک یتیمی که ناقه سواره                            به اشک عمویی ،که چاره نداره
به اون غنچه ای که ،شکوفا نمیشه                       ببین زیر آفتاب ،لباش وا نمیشه
به اشک پدر که، عذاب پسر شد                        به خون پسر که، خضاب پدر شد
الا ای مسافر ،که مقصود مایی                             کجایی کجایی، کجایی کجایے

به اون دختری که ،اگرچه اسیره                         سر دلبرش رو، میخواد پس بگیره
به اشک یتیم ِبه مقتل رسیده                                  به آغوش بابا ،به راس بریده
                             به فرق شکسته ،به بازوی عباس                             
الا ای مسافر که مقصود مایی                              کجایی کجایی، کجایی کجایے
                               اللــــــــــــــهم عجل لولیــــــــــــک الفرج                             
منی که مایه ننگم به حد رسوایے                                                     چگونه از تو بخواهم به دیدنم آیے
چو خویش یار تو دیدم چه نیک فهمیدم                                                عزیز فاطمه مهدی چقدر تنهایے

شرح دعای عرفه/ نیایش امام حسین *ع*در صحرای عرفات

نوشتار پیش رو گزیده شرحی است بر دعای پر فیض عرفه به قلم مرحوم علامه محمدتقی جعفری(ره) که در کتابی با عنوان نیایش امام حسین (علیه السلام) در صحرای عرفات گرد آمده است. علامه جعفری در این کتاب با مشی عرفانی خود ترجمه و شرح به یادماندنی و زیبا از دعای عرفه از خود بر جای گذاشته است. این عالم ربانی در مرداد ماه سال 1304 در محله جمشیدآباد (تبریز) شهر تبریز که بعدها نام این محله به احترام آن بزرگوار به علامه جعفری تغییر نام یافت، دیده به جهان گشود و در سال 1377 دار فانی را وداع گفت و در حرم رضوی (دارالزهد) به خاک سپرده شد.

فعالیت عمیق روح
آن حالت روحی که میان انسان و معبودش رابطه انس ایجاد کرده و او را در جاذبه ربوبی قرار می دهد، نیایش نامیده می شود. در آن هنگام که شما موقعیت واقعی خود را در جهان با عظمت هستی درک می کنید، در حال نیایش به سر می برید؛ زیرا فقط در این حال است که تمام خود را مانند تابلویی بی اختیار در زیر دست نقاش ازل و ابد نهاده اید. زندگی بی نیایش و حیات بیرون از جاذبیت کمال الهی همان جام خالی است که هنگام تولد به لب مان می چسبانیم و موقع مرگ آن را دور می اندازیم. در هیچ یک از فعالیت های روانی ما پدیده ای را نمی توان نشان داد که از فعالیت روح به هنگام نیایش عمیق تر و گسترده تر باشد. درک ما، مشاعر ما، تخیل ما، تفکر ما، وجدان با عظمت تر از جهان هستی ما، همگی و همگی در حال نیایش در هم می آمیزند و اقیانوس جان را می شورانند. ادامه مطلب...

آقای خوبی ها ،می شود... / برگزیده پارسی بلاگ

توی صحن رضوی نشسته ام و نگاهم به گام هاست عده ای دور می شوند و عده ای نزدیک،از فرصت ما دیگر یک ساعتی بیشتر نمانده ، زمان سخت خداحافظی است.
خداحافظ ای قدم هایی که سبک برداشته می شدید
ای اشک هایی که بی اختیارسرازیر می شدید.
راست می گویند که این جا قطعه ای از بهشت است بهشتی که مجاورانش خود فرشته نیستند بلکه اوست که آن ها را آسمانی می کند.

برای آمدن مردد بودم دلم می خواست اما موقعیت سفر نداشتم از طرفی هم می ترسیدم مثل سفر سال پیش نتوانم بهره لازم را ببرم و این گونه رفته رفته مشهد آمدن هم برایم عادی شود و امید این که حرمت نجاتم خواهد داد نیز در دلم از بین برود، استخاره کردم و خوب آمد؛خوب شد که خوب آمد وآمدم.
آمدم و مهرت در دلم بیشتر شد.
دو عهد با تو بستم که دوقدم به خدا نزدیکتر شوم وهر روز و هرلحظه با یادآوری آن دو عهد، به یادت باشم.
دعا می کنم عشقت نگذارد هیچ وقت آن دو پیمان را بشکنم حس می کنم آن دو سوغاتی است که خودت هدیه ام کرده ای به اضافه ی آن عطری که سه سال بود پی اش میگشتم و پیدا نمیکردم این بار نگشته به دست آوردم + یک دل آرام + خیلی چیزهای دیگر
گاهی بساط عشق خودش جور میشود
گاهی به صد  مقدمه ناجور   میـــــشود
عطر را یکی از دوستان خریده بودند وقتی بو کردم و دیدم همان است یاد حرف استاد افتادم وآن کاستی که میگفت نیت کرده بودم اگر پیدایش کنم بفهمم که زیارتم قبول شده و همان را تصادفی یکی از بچه ها برایم هدیه داد، احساس کردم زیارت من هم قبول شده ،آخر هروقت که اذن دخول می خواندم و برای ورود به حرم از آقا اجازه می خواستم فکر می کردم اصلا آقا اجازه داد که وارد حرمش شوم؟؟؟ یکبار یک جایی خواندم که اشک بعد از خواندن اذن دخول همان اجازه آقاست .
بگذریم ، دارم میروم و معلوم نیست دیگر کی برگردم ؛ اصلاً برمی گردم؟
آقا
آقای خوبی ها
می شود دوباره برم گردانی؟
یا اگر عمری نبود و نشد
می شود در آن وحشت و تنهایی
وقتی که دیگرهیچکس کمک حالم نیست
تو به دیدارم بیایی؟

انسان و قلبش، ناموس الهی

دقت دراعمال: ای عزیز!
بیدار شو ،و پنبه غفلت رااز گوش برون کن و خواب غفلت رابر چشم خود حرام نما،و بدان که تو راخدای تعالی برای خود آفریده است . چنانچه در حدیث قدسی می فرماید : "یا بن آدم خلقت الا شیاءلاجلک و خلقتک لاجلی" یعنی :ای پسر آدم !همه چیز رابرای تو آفریدم و تو را برای خود آفریدم،وقلب تو رامنزلگاه خود قرار داده ،تو وقلب تو یکی از نوامیس الهیه هستید. حق تعالی غیور ست نسبت به ناموس خود . این قدر پرده دری نکن به ناموس حق تعالی ،دست درازی را روا مدار. بترس از غیرت حق تعالی که تو را در این عالم همچنان رسواکندکه هر چه خواهی اصلاح کنی نتوانی...
...پس قدری به خود آی و رجوع به خدا کن و بازگشت به سوی او نما که خدای تعالی رحیم است و پی بهانه می گردد برای رحمت . اگر رجوع کردی به غفران خود ستر می فرماید عیوب گذشته را و نمی گذارد کسی بر آن مطلع شود و تو را صاحب فضیلت می کند و اخلاق کریمه را درتو جلوه می دهد و تو را مرآت صفات خود می فرماید و اراده تو را در آن عالم کارکن می فرماید ،چنانچه اراده خود [او] در همه عوالم نافذ است...
برگرفته از کتاب روح عرفانی روح الله : شامل 313 دستورالعمل عرفانی از حضرت امام خمینی (ره) <==از اینجا بخوانید.
از اینجا==> خلاصه شده کتاب را دانلود کنید.

انسان و قلبش، ناموس الهی

دقت دراعمال: ای عزیز!
بیدار شو ،و پنبه غفلت رااز گوش برون کن و خواب غفلت رابر چشم خود حرام نما،و بدان که تو راخدای تعالی برای خود آفریده است . چنانچه در حدیث قدسی می فرماید : "یا بن آدم خلقت الا شیاءلاجلک و خلقتک لاجلی" یعنی : ای پسر آدم !همه چیز رابرای تو آفریدم و تو را برای خود آفریدم،وقلب تو رامنزلگاه خود قرار داده ،تو وقلب تو یکی از نوامیس الهیه هستید. حق تعالی غیور ست نسبت به ناموس خود . این قدر پرده دری نکن به ناموس حق تعالی ،دست درازی را روا مدار. بترس از غیرت حق تعالی که تو را در این عالم همچنان رسواکندکه هر چه خواهی اصلاح کنی نتوانی...
...پس قدری به خود آی و رجوع به خدا کن و بازگشت به سوی او نما که خدای تعالی رحیم است و پی بهانه می گردد برای رحمت . اگر رجوع کردی به غفران خود ستر می فرماید عیوب گذشته را و نمی گذارد کسی بر آن مطلع شود و تو را صاحب فضیلت می کند و اخلاق کریمه را درتو جلوه می دهد و تو را مرآت صفات خود می فرماید و اراده تو را در آن عالم کارکن می فرماید ،چنانچه اراده خود [او] در همه عوالم نافذ است...
برگرفته از کتاب روح عرفانی روح الله : شامل 313 دستورالعمل عرفانی از حضرت امام خمینی (ره) <== از اینجا بخوانید.
از اینجا دانلود کنید==> خلاصه شده کتاب رو عرفانی روح الله

نـیــومـده دل مـن تـنـگـــه بــراے مـشهد...

بین تمــوم عشقـــا گنـبـد طلا رو عشقه                بین تمــوم خوبـــا امــام رضـــا رو عشقه
بین تمــوم عشقـــا کـسـی نمیشه لیلا                 لیلای من تـویـی تو امــام رضـــا یــا مـولا

به یــاد اون شبـا که زل می زدم به گنبد                نـیــومـده دل مـن تـنـگـــه بــرای مـشهد
میگن همون خدایی که خـالق سرشتــه                گفتــه حریــم آقـــا یـه تیکـــه از بهشتــه

آقــا خـودم می دونـم دل تـو رو شکستم                نون و نمک رو خـوردم نمکدونــو شکستم
بین تـمــوم عشقـــا گنبد طلا رو عشقــه               بین تمــوم خوبــا امــام رضـــا رو عشقــه

دلــم جـا مـونـده آقــــــا تـوی دارالـولایـت                به این مسـافر غم یـه شب بکن عـنـایـت

سلام دوستان.دوباره برگشتم.
این شعرقشنگ که براتون گذاشتم مال سرود وداع بود که همه رو های های به گریه انداخت.
از دوست عزیزم (کجایند مردان بی ادعا) که در این مدت زحمت ارسال مطالبو کشیدن تشکر میکنم.
انشاالله در پست های بعدی برایتان ازسفر خواهم نوشت. پس تا بعــــــــــــــــــد...

اشکـ هاے اباعبدالله *ع*در دعاے عرفه

کجایی حضرت موعود؟ «یا عشـــــق»!

اگر تو را نداشتم                 فراق بی وصال بود
حکایت جدائیم                  ز محضرت مدام بود
اگر تو را نداشتم                حسین سرورم نبود
چگونه بی امام عشق          عشق را دوام بود
اللهم عجل لولیک الفرج

چشم آلوده کجا دیدن دلدار کجا؟
خدمت عشق کجا نوکر سربار کجا؟
کاش در نافله ات نام مرا هم ببری
که دعای تو کجا و عبد گنهکار کجا؟

و خدا خواست که یعقوب نبیند یک عمر…
شهر بی یار مگر ارزش دیدن دارد
اللهم عجل لولیک الفرج

تو مختاری بگویی «جود» یا «عشق»
«کرامت‌های نامحدود» یا «عشق»
کتاب جمکران از ندبه لبریز،
کجایی حضرت موعود؟ «یا عشـــــق»!

شعری از علیرضا قزوه/ دلم را چون انارى کاش یک شب دانه مى کردم.

دلم را چون انارى کاش یک شب دانه مى کردم                  به دریا مى زدم در باد و آتش خانه مى کردم
چه مى شد آه اى موساى من، من هم شبان بودم              تمام روز و شب زلف خدا را شانه مى کردم

نه از ترس خدا، از ترس این مردم به محرابم                      اگر مى شد همه محراب را میخانه مى کردم
اگر مى شد به افسانه شبى رنگ حقیقت زد                 حقیقت را اگر مى شد شبى افسانه مى کردم

چه مستى ها که هر شب در سر شوریده مى افتاد         چه بازى ها که هر شب با دل دیوانه مى کردم
یقین دارم سرانجام من از این خوبتر مى شد                        اگر از مرگ هم چون زندگى پروا نمى کردم
سرم را مثل سیبى سرخ صبحى چیده بودم کاش            دلم را چون انارى کاش یک شب دانه مى کردم
                       علیرضا قزوه          وبلاگ: عشق علیه السلام