روزی پیامبر اکرم ص فرمود: «هر کس صدقه‌ای بدهد، دو برابر آن را در بهشت خواهد داشت».
ابوالدحداح انصاری عرض کرد: «ای رسول خدا! من دو باغ دارم اگر یکی از آنها را به عنوان صدقه بدهم، آیا دو برابر آن را در بهشت خواهم داشت؟»
فرمود: «آری».
عرض کرد: «ام الد‌حداح نیز با من خواهد بود؟» فرمود: «آری». عرض کرد: «فرزندان نیز با منند؟» فرمود: «آری». سپس او باغی را که بهتر بود به عنوان صدقه به پیامبر ص داد.
آیه "مَنْ ذَا الَّذی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَیُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً کَثیرَةً وَ اللَّهُ یَقْبِضُ وَ یَبْصُطُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ" نازل شد و صدقه او را برایش دوهزار هزار برابر معرفی کرد و این معنای «اضعافاً کثیره» است.
ابوالدحداح بازگشت وهمسرش ام‌الدحداح و فرزندان را در آن باغی دید که صدقه قرار داده بود. کنار در باغ ایستاد و نخواست وارد آن شود. همسرش را صدا زد و گفت: «من این باغ را صدقه قرار داده و دو برابرش را در بهشت خریداری کرده‌ام و تو و فرزندان نیز با من خواهید بود».
همسرش گفت: « مبارک است آنچه را فروخته و آنچه را خرید‌ه‌ای». همگی از باغ خارج شدند و آن را به پیامبر تسلیم کردند.
پیامبر ص فرمود: «چه نخل‌های بسیاری در بهشت که شاخه‌‌هایش برای ابوالدحداح آویزان شده است!»
تفسیر نمونه،ج 2،ص223و224