سلام بر نــــــــــور.../ برامام علی النقی*ع*

سلام بر نــــــــــور، بر روشنایی، بر دهمین خورشید!
سلام بر تابناک‏ترین ودیعه الهی در زمین، بر مجد و شرافت، بر پاکی و عزت!
سلام بر او که یادگار فضیلت و پارسایی، سخاوت و پاکیزگی بود!
نخل‏های هدایت از برکت دستانش ثمربخش بود
و سَحَر از دیدن قامت زیبایش تبسم بر لب داشت.
دست‏های حاجتمندان، بی‏آنکه سرشار باشند،
از درگاهش دور نمی‏شد
و همگان در برابر شکوهش فروتن بودند.
باران رحمت
آگاهی را بر سر و قلب مردمان جاری می‏کرد و مؤمنان از پیشگاه همتش نیرو می‏گرفتند.
آن‏گاه که ناباوران و دشمنان به شکستن قداست و شکوهش می‏اندیشیدند،
خود،
می‏شکستند و فرو می‏ریختند!
او خواب تاریک‏دلان را برمی‏آشفت و پرچم توحید را
در بلندترین قله‏ های حیات برمی‏ افراشت.
او چراغ فروزان هدایت بود و یاور و راهنمای همیشه امت؛
کتاب دانایی و پارسایی و زهد را به هم درآمیخته بود
و از مدینه تا سامرا،
نور و روشنایی ریخته بود.