در حدیث ((معلى بن خنیس)) از امام صادق*علیه السلام* ـ که علامه مجلسى مى گوید آن را در کتب معتبر دیده است ـ به چند رخداد بزرگ در نوروز, بعد از اسلام اشاره شده است, از جمله فرمود:
1ـ جبرئیل بر پیامبر *ص* نازل شد.
2ـ پیامبر*ص*, على*علیه السلام* را بر دوش خود گرفت, تا على*علیه السلام* بت هاى قریش را از بالاى خانه کعبه فرو ریزد. هم چنین ابراهیم*علیه السلام* در چنین روزى بت ها را شکست.
3ـ پیامبر*صلی الله علیه و آله و سلم* به اصحاب خود امر کرد (در روز غدیر خم) با على*علیه السلام* به عنوان امیرمومنان, بیعت کنند.
4ـ پیامبر*صلی الله علیه و آله و سلم* على*علیه السلام* را به ((وادى جنیان)) فرستاد, تا از آنها در پذیرش اسلام و پیامبر*صلی الله علیه و آله و سلم* بیعت بگیرد.
5 ـ در چنین روزى (بعد از مرگ عثمان) براى خلافت حضرت على*علیه السلام* بیعتى دوباره شد.
6ـ در چنین روزى على*علیه السلام* (در عصر خلافتش) در جنگ نهروان بر خوارج پیروز شد, و مخدج ذوالثدیه (سردمدار خوارج) را کشت.
7ـ در چنین روزى قائم ما *عجل الله تعالی فرجه الشریف* و صاحب امر از پرده غیب, آشکار مى شود.
8ـ در چنین روزى قائم ما *عجل الله تعالی فرجه الشریف* بر دجال (طاغوت خودکامه عصر) پیروز مى گردد, و او را در میدان کناسه کوفه به دار مى کشد.
9ـ هیچ نوروزى بر ما نمى گذرد, مگر این که ما در آن روز امید فرج قائم*عجل الله تعالی فرجه الشریف* را داریم, زیرا آن روز, از روزهاى ما و از روزهاى شیعیان ما است, عجم ها آن را پاس داشتند, ولى شما (عرب ها) آن را تباه ساختید.