کیهان در سرمقاله خود با عنوان «فرمول ضرب شست» نوشت:
* هنوز 48 ساعت از خطبه های متین امام خامنه ای در نمازجمعه تهران نگذشته بود که نخست وزیر رژیم صهیونیستی، اعضای کابینه را فراخواند و با اشاره به این بیانات کلیدی از آنها خواست دیگر درباره تهدید نظامی علیه ایران سخنی نگویند؛ کمی محترمانه تر از این عبارت که «خفه خون بگیرید»!
ایهود باراک وزیر دفاع و موشه یعالون معاون نخست وزیر، پنج شنبه گذشته در کنفرانس امنیتی هرتزلیا ادعا کرده بودند اسرائیل توان حمله به تأسیسات اتمی ایران را دارد. واکنش نتانیاهو پس از شنیدن بیانات ولی امر مسلمین جالب بود. «آقا» روز جمعه با رد ادعای دخالت ایران در حوادث بحرین، تصریح کردند:
«ما آنجایی که دخالت کنیم صریح می گوییم. ما در قضایای ضدیت با اسرائیل دخالت کردیم؛ نتیجه اش هم پیروزی جنگ 33 روزه و پیروزی جنگ 22 روزه بود. بعد از این هم هر جا هر ملتی با رژیم صهیونیستی مقابله کند، ما پشت سرش هستیم و کمکش می کنیم و هیچ ابایی هم از گفتن این حرف نداریم...».
اثر ضرب شست و سیلی آبداری که به اعتبار این کلمات در گوش سران اسرائیل نواخته شد، بسیار بیشتر از سیلی هایی بود که با انهدام غیرمترقبه دو ناوچه ساعر 5 و حدود 90 تانک اسطوره ای مرکاوا در جنگ 33 روزه به گوش صهیونیست ها نواخته شد. حالا آویوکوخاوی رئیس اطلاعات ارتش اسرائیل می گوید 200 هزار موشک دوربرد و کوتاه برد، عمق تل آویو و هر جای دیگر اسرائیل را نشانه رفته اند.
*نتانیاهو که خود در زیاده گویی کم از باراک و یعالون ندارد، نتوانست در برابر ضرب شست امام خامنه ای چیزی بگوید. در برابر حرف حق و ماجرایی که در انظار میلیاردها انسان کنجکاو واقع شده، چه بگوید؟! او فقط توانست به اعضای دولت خویش نهیب بزند «اصلا در مورد تهدید علیه ایران چیزی نگویید. این گونه سخنان چیزی جز زیان ندارد و موجب می شود اسرائیل در خط مقدم رویارویی با حکومت اسلامی ایران قرار گیرد و تلاش برای تحریم را با مشکل مواجه سازد. شما سخنان برخی رهبران منطقه را شنیدید که هیچ چیز مانع آنها نیست و به سادگی همسایگان (!؟) خود را تهدید به قتل عام می کنند. در روزهای اخیر درک کرده ایم که در چه محیطی زندگی می کنیم. سخنان رهبر ایران را درباره نابودی اسرائیل شنیدید».