آمدی تو عالمی مسرور شد...

شب ،شب میلاد و جشن و شادی است      باز اما اشک چشمم جاری است
آمدی تو عالمی مسرور شد                          یک جهان از پرتو ات پر نور شد

رفتی اما عمر گل کوتاه بود                           بر سر نیزه رخی چون ماه بود
کو دگر ابن علی مرتضی                                 پیکری صد پاره در کرب و بلا
                    م.ر                              
پی نوشت: سلام دوستان، اعیاد شعبانیه رو حضور همگی تبریک عرض میکنم.
این چهار بیتو دو سال پیش درشب میلاد امام حسین*ع* گفته بودم .

راست می گویند که شعر را عشق و سوز دل است که جاری می کند.
خوشا بحال آنان که در تمام لحظات عمرشان برای غریبی مولا دلشان در سوز و گداز است.

یـــا رســــــــــول الله....

امروز روز تکوین آیه‏ های رسالتــ استــ. ، روز تجلّی رحمتــ الهی.
عـــــــید پیامبری رسول خدا*ص*مـــــــــبارکـــ.

عروج در خلوت زندان / ویژه شـهادت امام کاظم*ع*

سالی هارون الرشید (خلیفه عباسی) به قصد رفتن حج، ابتدا به مدینه طیبه آمد. چندی از آمدنش نگذشته بود که به اطرافیانش دستور داد، موسی بن جعفر (علیهماالسلام) را بگیرند. پس آن حضرت را که در مسجد بود، گرفتند و به نزد هارون بردند. او دو جایگاه و محمل را آماده کرد و آن حضرت را در حالی که به زنجیر بسته شده بود، در یکی از آن دو به صورتی قرار داد که نمایان نشود چه کسی در آن است. سپس یکی از آن محمل‌ها را به همراه عده‌ای سوار، به سوی کوفه فرستاد و دیگری را به سمت بصره. حضرت در محملی بود که به سمت بصره می‌رفت. در آن زمان عیسی فرماندار شهر بود و آن حضرت را در آنجا، به دست او سپردند.

عیسی یک سال آن بزرگوار را در بصره زندانی نمود تا این که هارون نامه‌ای به او نوشت که آن حضرت را بکشد. عیسی برخی از نزدیکان و مشاورین خود را خواست و درباره‌ کشتن آن حضرت با آنها مشورت کرد. ادامه مطلب...

امام خمینی (ره) / ولادت

در روز بیستم جمادى الثانى 1320 هجرى قمرى مطابق با 30 شهریـور 1281 هجرى شمسى ( 24 سپتامپر 1902 میلادى) در شهرستان خمین از توابع استان مرکزى ایران در خانواده اى اهل علـم و هجرت و جهاد و در خـانـدانـى از سلاله زهـراى اطـهـر سلام الله علیها, روح الـلـه المـوسـوى الخمینـى پـاى بـر خـاکدان طبیعت نهاد .

او وارث سجایاى آباء و اجدادى بـود که نسل در نسل در کار هـدایـت مردم وکسب مـعارف الهى کـوشیـده انـد. پـدر بزرگـوار امام خمینـى مرحوم آیه الـله سید مصطفى مـوسـوى از معاصریـن مرحـوم آیه الـلـه العظمـى میرزاى شیـرازى (رض) که پـس از آنکه سالیانـى چنـد در نجف اشـرف علـوم و معارف اسلامـى را فـرا گرفته و به درجه اجتهـاد نایل آمـده بـود بـه ایـران بازگشت و در خمـیـن ملجأَ مردم و هادى آنان در امـور دینـى بـود. در حـالـیکه بیـش از 5 مـاه از ولادت روح الـلـه نمى گذشت, طاغوتیان و خوانین تحت حمایت عمال حکومت وقت نداى حق طلبـى پـدر را که در برابر زورگـوئـیهایشان بـه مقاومت بـر خاسته بـود, با گلـوله پاسـخ گفـتـنـد و در مـسیر خمـیـن به اراک وى را بـه شهادت رسانـدنـد. بستگان شهیـد بـراى اجراى حکـم الهى قصاص به تهران (دار الحکـومه وقت) رهـسـپار شـدند و بر اجراى عـدالت اصـرار ورزیدند تا قاتل قصاص گردید.
بدیـن ترتبیب امام خـمیـنى از اوان کـودکى با رنج یـتـیـمی آشـنا و با مفهوم شهادت روبرو گردید. وى دوران کـودکـى و نـوجـوانى را تحت سرپرستى مادر مـومـنـه اش (بانـو هاجر) که خـود از خاندان علـم و تقـوا و از نـوادگان مـرحـوم آیـه الـلـه خـوانسـارى ( صاحب زبـده التصانیف ) بوده است و همچنیـن نزد عمه مـکـرمه اش ( صاحبـه خانم ) که بانـویى شجاع و حق‌جـو بـود سپرى کرد اما در سـن 15 سالگى از نعمت وجـود آن دو عزیز نیز محـروم گـردید .
سالروز ولادت با سعادت حضرت فاطمه زهرا*س*و حضرت امام خمینی* ره*بنیانگذار جمهوری اسلامی مبارک باد.

استاد عزیز روزت مبارک/ کارت پستال روز معلم

القاب حضرت زینب سلام الله علیها

عالمةٌ غیرَ مُعلمةٍ : داناى نیاموخته
فهمةٌ غیرَ مُفهِّمةٍ : فهمیده بى آموزگار
کَعبةُ الرَزایا : قبله رنجها.
نائبةُ الزهراء : جانشین حضرت زهرا سلام الله علیها
نائبةُ الحسین : جانشین حضرت حسین علیه السلام
مَلیکةُ الدنیا : شهبانوى گیتى .
عَقیلةُ النِساء : خردمند بانوان .
عَدیلةُ الخامس مِن اهل الکِساء : همتاى پنجمین نفر از اهل کساء.
شریکة الشهید : انباز شهید.
کَفیلة السجاد : سرپرست حضرت سجاد.
ناموسُ رَواقِ العَظمةِ : ناموس حریم عظمت و کبریایى .
سیدة العَقائِل : بانوى بانوان خردمند.
سِرُّ اَبیها : راز پدرش على علیه السلام
سُلالةُ الوِلایة : فشرده و خلاصه و چکیده ولایت .

وَلیدةُ الفَصاحة : زاده شیوا سخنى .
شَقیقةُ الحَسن : دلسوز و غمخوار حضرت حسن علیه السلام.
عَقیلةُ خِدر الرسالة : خردمند پرده نشینان رسالت .
رَضیعة ثَدىِ الولایة : کسى که از پستان ولایت شیر خورده .
بلیغة : سخنور رسا.
فصیحة : سخنور
صدیقة الصغرى : راستگوى کوچک (در مقابل صدیقه کبرى سلام الله علیها)
المُوثَّقة : بانوى مورد اطمینان .
عقیلة الطالبین : بانوى خردمند از خاندان حضرت ابوطالب (و در بین طالبیان)
الفاضلة : بانوى با فضیلت .
الکاملة : بانوى تام و کامل .
عابدة آل على : پارساى خاندان على علیهم السلام
عقلیة الوحى : بانوى خردمند وحى
شمسةُ قَلادَةِ الجَلالةِ : خورشید منظومه بزرگوارى و شکوه .
نَجمةُ سَماءِ النَبالَة : ستاره آسمان شرف و کرامت .

المعصومة الصغرى : پاک و مطهره کوچک .
قرینة النَوائِب : همدم و همراه ناگوارى ها.
محبوبة المصطفى : مورد محبت و محبوب حضرت رسول صلی الله علیه و آله.
قرة عین المرتضى : نور چشم حضرت على علیه السلام.
صابرة محتسبة : پایدارى کننده به حساب خداوند براى خداوند.
عقیلة النبوة : بانوى خردمند پیامبرى .
رَبَةُ خِدرِ القُدس : پرورنده پرده نشینان پاکى و تقدیس .
قبلة البَرایا : کعبه آفریده شدگان .
رَضیعَة الوحى : کسى که از پستان وحى شیر مکیده است .
بابُ حِطَةِ الخَطایا : دروازه آمرزش گناهان .
حَفَرَةُ علىٍ و فاطمةٍ : مرکز جمع آورى دوستى و محبت على (علیه السلام ) و فاطمه (سلام الله علیها)
رَبیعَةُ الفضل : پیش زاده فضیلت و برترى .
بطلة کربلاء : قهرمان کربلا.
عظیمةٌ بلواها : بانویى که امتحانش بس بزرگ بود.
عقلیة القریش : بانوى خردمند از قریش .

الباکیة : بانوى گریان .                                                                پیوند به :فرشته‌ای که برای زینب گریست.
سلیلة الزهراء : چکیده و خلاصه حضرت زهرا سلام الله علیها.                                         داغی که اشک بر گونه‌ی مهدی نشاند.
امنیة الله : امانت دار الهى .
آیةٌ مِن آیات الله : نشانى از نشانه هاى خداوند.
مظلومةٌ وحیدة : ستمدیده بى کس.

کارنامه ی90

سالی دیگر هم به پایان رسید، با همه تلخی‏ ها و شیرینی‏ هایش، با همه فرازها و نشیب‏ هایش، رنج ‏ها و شادی‏ هایش، ترس‏ ها و امیدهایش. سال گذشته، برای عده ‏ای سال رشد و پیشرفت و تکامل بود و برای عده ‏ای دیگر، سال عقب‏ گرد، یا در جا زدن و رکود بود. کسانی آبرو یافتند و کسانی آبرو باختند. کسانی عزیز شدند، و دیگرانی خوار و حقیر گشتند. ما در کجای زمان ایستاده‏ ایم؟ پیش رو و زیر پایمان، پشت سر و اطرافمان و در افق‏ های دور دست ونزدیک چیست و چه می‏ گذرد؟

بیایید و برگردیم و نگاهی به خویشتن کنیم، به کارها و رفتارمان، به اخلاق و عملکردمان، به آموخته‏ ها و اندوخته‏ هایمان، به حرف‏ها و نیت‏ هایمان، به هدف‏ها و آرزوهایمان، به دوستی‏ ها و دشمنی‏ هایمان، به دیده‏ ها و گفته‏ ها و شنیده‏ هایمان، بیاییم در آغاز سال نو، کارنامه‏ مان را باری دیگر مرور کنیم.

فاما من اوتی کتابه بیمینه فیقول هاوم اقروا کتابیه.حاقه 19 فهو فی عیشه راضیه21 واما من اوتی کتابه بشماله فیقول یالیتنی لم اوت کتابیه25 خذوه فغلوه30 

اما هر که نامه اعمالش را به دست راستش دهند ، می گوید نامه مرا بگیرید و بخوانید- پس او در یک زندگی پسندیده خواهد بود- اما هر آنکه نامه اعمالش را به دست چپش دهند می گوید : ای کاش نامه مرا به دست من نداده بودند - بگیریدش ، زنجیرش کنید.

قاضی ، خودمان ؛ مااز کدام گروهیم ؟!

نوروز در کلام رهبری

سال‏ نو، هنگام تحول
مقام معظم رهبری: «تحویل هر سال جدید شمسی که با نوعی تحول در عالم طبیعت مصادف می‏باشد، فرصتی است تا انسان به تحول درونی و اصلاح امور روحی و معنوی و فکری و مادی خود بپردازد. این دعای شریفی که به ما تعلیم داده ‏اند تا در آغاز سال بخوانیم، درس همین تحول است. در این دعا از خدا درخواست می‏ کنیم که درحال و وضعیت روحی و نفسانی ما، تحول و دگرگونی مبارکی را ایجاد کند. ایجاد تحول کار خداست. اما ما موظفیم که برای این تحول در درون و در زندگی خود و در جهان اقدام و تلاش کنیم.»

نوروز؛ یعنی هر روز نو و تأثیرگذار
مقام معظم رهبری: «نوروز؛ یعنی روزی که شما با عمل خودتان، با حادثه‏ ای که اتفاق می‏ افتد، آن را نو می‏ کنید. روز بیست و دوم بهمن که ملت ایران، حادثه عظیمی را به کمک خدا تحقق بخشید، روز نویی، نوروز است. آن روزی که امام امت، قاطعانه به دهان مستکبر قلدر گردن کلفت دنیا؛ یعنی امریکا مشت کوبید، آن روز، روز نو و راه نویی بود. حادثه نویی بود که اتفاق می‏ افتاد و افتاد. ما باید نوروز را نوروز کنیم. نوروز بر حسب طبیعت، نوروز است، جنبه انسانی قضیه هم به دست ماست که آن را نوروز کنیم.»

نوروز روزی است که :/ آداب نوروز

نوروز روزی است که :
خورشید برای نخستین بار طلوع کرده و بادها به حرکت درآمدند.
خداوند از انسان پیمان گرفت که بندگی و عبودیت او را گردن گذارد.
سفینه نوح (ع) پس از نشستن از طوفان بر کوه جودی “آرارات” قرار گرفت.

ابراهیم خلیل (ع) بتان بتکده را درهم شکست.
فرشته وحی بر پیامبر (ص) فرود آمد.
علی (ع) پا بر شانه پیامبر (ص) نهاد و بتهای کعبه را فرود آورد.
پیامبر یارانش را به بیعت با علی (ع) فرمان داد.

وخلاصه نوروز روزی است که :قائم ما در آن ظهور خواهد کرد و دجال را در زباله دانی کوفه به دار خواهد آویخت.
وهیچ نوروزی نیست مگر آنکه ما در آن روز انتظار فرج داریم زیرا این روز از روزهای ما و شیعیان ماست که ایرانیان آن را حفظ کرده اند.
آداب نوروز:
غسل، پوشیدن لباس تمیز و زدن عطر:
امام صادق(علیه السلام)می‏ فرماید: «هنگامی که نوروز آمد، غسل کن و نظیف ‏ترین لباسهای خود را بپوش و با خوشبوترین عطرها خود رامعطر ساز. (1) ادامه مطلب...

عید در قرآن کریم

واژه /عید/ در قرآن کریم تنها یکبار در آیه 114، سوره مائده آمده است:: قال عیسى بن مریم اللهم ربنا انزل علینا مائده من السماء تکون لنا عیدا لاولنا و آخرنا و آیه منک وارزقنا و انت خیرالرازقین. «عیسی ابن مریم گفت :بارالها! ای پرودگار بر ما از آسمان مائده ای فرست تا این روز برای ما و کسانی که پس از ما آیند روز عید مبارکی گردد و آیت و حجتی از جانب تو برای ما باشد، که تو بهترین روزی دهندگانی.»

عیسی بن مریم این دعا را آن هنگام که حواریون به او گفته بودند که : ای عیسی ابن مریم، آیا خدای تو می تواند برای ما از آسمان مائده فرستد؟ عیسی در پاسخ آنان می گوید: اگر ایمان آورده اید از خدا بترسید! و هرگز شک در قدرت خدا و یا شک در اجابت دعای پیغمبر خدا نکنید. حواریون گفتند « ما شک نکرده ایم لیکن » می خواهیم که از آن مائده آسمانی تناول کنیم تا دل های ما مطمئن شود « و بر یقین ما بیفزاید » و تا به راستی عهدهای تو پی بریم و بر آن گواه باشیم . عید خود مصدری است مانند عود به معنای بازگشت و لذا به روزهائی که مشکلات از قوم و جمعیتی برطرف می شود و به راحتی های نخستین برمی گردد ( عید ) گویند.

( عید ) روزی است که در آن سود و منفعتی به دست بیاید و در شرع مقدس اسلام، روزهای اضحی و فطر عید نامیده می شوند. که در عید اضحی قربانی، و در عید فطر زکات فطره مطرح است. نیز می توان گفت، عید آن روزی است که در آن نماز ویژه ای برگزار کنند، یا روزی است که مجمعی در آن فراهم آید، و یا آنکه عید روزی است که خلق از ماتم به شادمانی ( عود ) کنند، یا روزی است که زندانیان را از زندان رها کنند، و یا کودکان را از مکتب بیرون فرستند، یا روزی است که تفاوتی میان درویش و توانگر نباشد، یا آنکه ( عید ) روز شریف و ارجمندی می تواند باشد.

از آیه ( مائده ) استفاده می شود که حضرت عیسی و مسیح روز نزول مائده را که سالروز وقوع یک معجره الهی در تاریخ است برای همه انسان ها ( عید ) قرار داده است، تا این روز آیت و حجتی از جانب خداوند برای مردمان در تمامی اعصار بوده باشد و به میمنت این پدیده پر برکت همه ساله شادمانی و خجستگی آن روز تکرار گردد.
از آنجا که ( مائده ) به معنای خوان پر نعمت، تنها دوبار در سوره مائده آمده است، می توان گفت نزول رزق از آسمان به درخواست حضرت عیسی مسیح ( ع ) ویژگی خاصی داشته است که به خاطر آن عنوان ( مائده ) را به خود گرفته است. راغب اصفهانی می گوید: « مائده طبق و خوانی است که در آن طعام باشد که هم به آن طبق و هم به طعام مائده گفته می شود.»

بنابر این، عید در این آیه اشاره دارد به نزول یک برکت آسمانی در پوشش طبق یا طبق هایی از طعام و خوردنی که می تواند تکرار وبازگشت آن روز نیز همان برکات را به همراه داشته باشد و از این جهت ، آیت و حجتی دیگر از جانب خداوند متعال برای انسان ها و فرصتی دیگر برای ایجاد ارتباط با خدا و ذکر و یاد او در دل ها و زبان ها بوده باشد.
منبع : تفسیر نمونه