پروردگارا...کمکم کن
کمکم کن که بتوانم پنچره ي دلم را رو به حقيقت بگشايم .... خدايا ...ياريم کن که مرغ خسته دلم راکه ديري است دراين قفس زنداني است، درآسمان آبي عشق تو پرواز دهم ......خدايا .... پروردگارا...ياريم کن که شوق پروازراهميشه درخود زنده نگه دارم ..... خدايا .... توخود مي داني که بدترين درد براي يک انسان دورماندن ازحقيقت خويشتن و رها شدن درگرداب فراموشي وسر درگمي است... پس تواي کردگار بي همتا مرا ياري کن که به حقيقت انسان بودن پي ببرم تابتوانم روز به روز به تو که سر چشمه تمام حقيقت هايي نزديک ونزديکتر شوم ........... .
.
وبلاگتان عاليهخسته نباشيد
اللهم عجل لوليک الفرج
