عليکم السلام.قصد حقير توهين نبوده و اصلا باتوهين مخالفم حتي اگر کسي سزاوراش باشد چرا که:«ولا تسبو الذين يدعون من دون الله، فيسبو الله عدوا بغير علم ».تصوير نسب عمر را هم چون چنين برداشتي از آن مي شد از اين پست برداشتم ولي اين به معناي آن نيست که ازکارهايي که اين افراد کرده اند پرده پوشي کنيم حضرت اقا فرموده اند توهين نکنيم درست و به چشم اما ديگر نگفته اند ما هم بگوئيم ام المومنين !!!! يا عمر را با وجود جنايتش بزرگ (نوشته شما:بزرگي عمر در چشم مردم و سر بودن او در زمان خودش بسياري از مومنين را قانع کرد که خليفه بعد از رسول باشد.)بخوانيم!!اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علي ذلک متشکرمياعلي

سلام برادر اينکه قرآن عايشه و حفصه را با لفظ أم المؤمنين مي خواند، فقط يك پيام و ويژگي دارد و آن اين است كه بعد از پيامبر اکرم (صلى الله عليه و آله)، كسي حق ازدواج با زنان پيامبر اکرم (صلى الله عليه و آله) را ندارد. اگر عايشه، اكنون در جمع مسلمانان حاضر شود، براي تمام مسلمانان نامحرم است. ولي كسي نمي‌تواند با او ازدواج كند. همان‌طور كه با حضرت خديجه كبري (سلام الله عليها) و حفصه نمي‌تواند. بعضي از صحابه هم بودند كه مي‌گفتند پيامبر اکرم (صلى الله عليه و آله) بعضي از زنان و دختران زيباي ما را مي‌گيرد و اگر از دنيا برود، ما هم با همسران او ازدواج مي‌كنيم.جناب طلحه گفت:قيل: سبب نزوله أن بعض الناس قيل هو طلحة بن عبيد الله، قال: لئن عشت بعد محمد لأنكحن عائشة.گفته شده است كه سبب نزول اين آيه، اين است كه بعضي از مردم مانند طلحه، گفته‌اند: اگر بعد از محمد زنده باشم، با عايشه ازدواج مي‌كنم.والا اينها چه خيانت هايي که به اسلام نکردند.ازدواج با عايشه و حفصه هم حكمتهاى خاصّي داشت. حفصه شوهرش در احد كشته شده بود و به علت عدم بهره مندي از زيبايى هيچ كس حاضر به ازدواج با او نمى شد، از سوي ديگر پدرش عمر به هر كس مى رسيد پيشنهاد ازدواج با حفصه را مى داد و آنها امتناع مى كردند و چه بسا به ذهن مردم خطور مى كرد كه اگر كسى در جنگ كشته شود بازماندگانش دچار مشکل مى گردند و لذا هنگامي که عمر با اصرار از پيامبر(ص) خواست تا حفصه را به همسري گيرد حضرت قبول فرمود.پس ازدواج پيامبر با آنها جنبه سياسي دارد.اينکه نسب عمر چيست برکسي پوشيده نيست اما از ديدگاه اسلام حتي فرد زنا زاده هم مي تواند به گذشته خود غلبه کرده و راه خدايي در پيش گيرد آن چه عمر را ملعونش مي کند کارهايي است که بعد پيامبرص انجام داده نه صرفا نسبش.